Σχεδόν δεκατρία χρόνια νωρίτερα κάπου στη Σουηδία σχηματίστηκαν οι Apathy, που πρόσφατα άλλαξαν σε Apathy Noir το όνομα τους λόγω νομικών κωλυμάτων, οι οποίοι απαρτίζονται πια από τον Vidar Wetterhall σε φωνή και στίχους κι από τον πολυπράγμων και πολυτάλαντο ιδρυτή τους, Viktor Jonas σε κιθάρες, μπάσο, πλήκτρα και ντραμς, ο οποίος εκτός όλων αυτών έχει επιμεληθεί μονάχος του, τόσο την παραγωγή, όσο και το artwork του νέου τους δίσκου.
Κι ο τίτλος του περί ου ο λόγος δίσκου είναι Across Dark Waters και φυσικά ταιριάζει γάντι στην στιχουργική του θεματική, που καταπιάνεται μες από τα επτά κομμάτια του συνολικής διάρκειας περίπου 62 λεπτών, με την ιστορία ενός ψαρά, που παρασύρθηκε από τις Σειρήνες, ενώ ειδικής μνείας αξίζει και η παραγωγή του, που κολακεύει με την δυναμική διαύγεια της, αμφότερες τις γαλήνιες και τις σκληρές metal εκφάνσεις της περιπετειώδους μουσικής των Apathy Noir.
Μελωδίες progressive υφής καλύπτουν σαν άλλο πέπλο τις αχαλίνωτες doom/death πινελιές του Across Dark Waters κι αναδεικνύουν έτσι τόσο τις melodic death λεπτομέρειες του, όσο και την σχεδόν ανεπαίσθητη κι αιθέρια funeral αισθητική του, ενώ οι στιβαρές doom αναθυμιάσεις των Apathy Noir, ζέχνουν death metal φρεσκάδα κι ευωδιάζουν dark metal σαπίλα χάρη στην έμφυτη μιζέρια της αβυσσαλέας κι ακραία ατμοσφαιρικής τους heavy μουσικής μελαγχολίας.
Άλλοτε καθαρά και στεντόρεια με σχεδόν epic αναφορές κι άλλοτε σπαρακτικά brutal με μια ισχνή σε στιγμές gothic χροιά είναι τα φωνητικά των Apathy Noir στο χορταστικό και λυρικά βίαιο Across Dark Waters, το οποίο χρωστά την συμπαγή του υπόσταση σε ντραμς και μπάσο, που με μαεστρία και σε πλήρη αρμονία με τα πλήκτρα υφαίνουν ένα ιδιαιτέρως βαρύ και πυκνό metal υφαντό, με το οποίο σκεπάζουν σωστά τα βάναυσα doom/death ηχοχρώματα της κιθάρας.
Πότε ρωμαλέα και κοφτερά riffs ξεχύνονται σε death μοτίβο εμποτίζοντας με doom/death λαγνεία το εξαίρετο Across Dark Waters και πότε ζοφεροί doom ρυθμοί αγκαλιάζουν σφιχτά τα ισχνής funeral αισθητικής leads, που μαγεύουν αισθήσεις και μυαλό χάρη στην dark metal οδύνη της μελαγχολικής τους υπόστασης, η οποία απαλύνει λίγο τις τραχιές κι extreme ανησυχίες των Apathy Noir, οι οποίοι μας προσφέρουν ένα εξαιρετικό heavy άκουσμα φρικιαστικής ομορφιάς.
Εν ολίγοις, όσες κι όσοι γουστάρετε παλαιάς κοπής melodic death κι αβυσσαλέας γοητείας doom ηχοτοπία τότε το μαγευτικό Across Dark Waters θα σας κρατήσει καλή συντροφιά με την σχεδόν απόκοσμη doom/death σαγήνη των συνθέσεων του, οι οποίες μαρτυρούν εύγλωττα το μεράκι και το ταλέντο των Apathy Noir, ενώ συνάμα μας προσφέρουν δυνατές dark στιγμές κι έντονα extreme metal συναισθήματα μέσω της απόκοσμης ηχητικής τους υπόστασης. Έξοχο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου