Οι γεννημένοι το 2007 στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, Graveyard, οι οποίοι απαρτίζονται από τους Joakim Nilsson σε κιθάρα και φωνητικά, Rikard Edlund σε μπάσο, Axel Sjöberg σε τύμπανα και κρουστά και Jonatan Ramm σε κιθάρα, κυκλοφόρησαν πριν λίγες ημέρες την τρίτη τους full length δουλειά και δεύτερη μέσω της Nuclear Blast, με τίτλο: Lights Out.
Ο εν λόγω δίσκος, ο οποίος οφείλει τον διακριθέν για την ζεστασιά και διαύγεια ήχο του, στην εξαιρετική δουλειά, που έκανε ο Don Alsterberg στον τομέα της παραγωγής, αποτελείται από 9 κομμάτια συνολικής διάρκειας 35 περίπου λεπτών, ενώ ξεχωρίζει για τους σαρκαστικούς στίχους του, που είναι περισσότερο προσωπικοί, αλλά και πιο κυνικοί συγχρόνως, από ποτέ.
Η μουσική του κατεύθυνση είναι λιγότερο heavy σε σύγκριση με τους προκατόχους του, αλλά εξίσου, αν όχι περισσότερο δυναμική με τις μελωδίες εκείνων, καθώς οι Graveyard φαίνεται να κατασταλάζουν σε ένα ιδιαιτέρως εκρηκτικό rock 'n' roll μοτίβο, το οποίο επιτυχώς για ακόμη μια φορά, διανθίζουν με έντονα blues στοιχεία, αλλά και vintage αισθητικής, κλασσικό rock.
Το fuzz περισσεύει στις περιπετειώδεις συνθέσεις του εύφλεκτου Lights Out, ενώ το ίδιο ακριβώς ισχύει και για το groove, το οποίο ξεσηκώνει με την σκανταλιάρικη υπόσταση του. Η ψυχεδέλεια έχει πλέον αποχωρήσει σχεδόν ολοκληρωτικά από το ρεπερτόριο της μπάντας, αν κι έχω την εντύπωση, πως τούτος ο δίσκος, είναι ο πλέον σκοτεινός της ως τώρα πορείας της.
Τα ζαβολιάρικα riffs, που με μαεστρία οι κιθάρες πλέκουν, διανθίζονται από τα βαπτισμένα στα οπιούχα νερά του 60's rock ήχου, solos, που οι ίδιες υφαίνουν, ενώ τα μελωδικά τους σημεία, που δεν είναι και λίγα, πλαισιώνονται υπέροχα τόσο από το όργανο, που εντείνει τον retro τους χαρακτήρα, όσο κι από το mellotron, το οποίο καθιστά μεθυστική, την vintage αύρα τους.
Το μπάσο συμβάλει τα μέγιστα στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές, που μόνο του κρατά τα μπόσικα του δίσκου, ενώ ο μεστός ήχος του, πλημμυρίζει τα ορισμένες φορές, jazz τεχνοτροπίας, χτυπήματα των bluesy ντραμς, τα οποία προσδίδουν την απαραίτητη σπιρτάδα στις ευωδιάζουσες πυρίτιδα συνθέσεις του υποφαινόμενου, εκπληκτικού δίσκου.
Τα φωνητικά, θαρρώ, πως είναι τα καλύτερα στην ως τώρα δισκογραφία των Graveyard, καθώς ακούγονται πιο ώριμα από ποτέ, ενώ δεν έχουν χάσει ούτε ίχνος από τον σπιρτόζικο χαρακτήρα, που πάντα τα διέκρινε. Το περίσσιο πάθος τους, συμβάλει σημαντικά στην πειστική απόδοση των στίχων του δίσκου, ενώ δεν αφαιρεί κάτι από την αισθαντικότητα τους.
Ο πρωταγωνιστικός τους ρόλος στο Lights Out, δικαιώνει την επιλογή της μπάντας, να τους δώσει κυρίαρχο ρόλο στη μίξη του άλμπουμ, παρόλο, που απόρροια αυτής της κίνησης, είναι ο ελαφρώς λιγότερο heavy χαρακτήρας του, καθώς το μεγάλο τους εύρος, που φέρνει θύμισες από θρυλικές φωνές του παρελθόντος, απογειώνει την ανέμελη rock 'n' roll ατμόσφαιρα του.
Οι προερχόμενες από την ηχητική εποχή των hippies συνθέσεις του Lights Out, έχουν πολλά κοινά, αλλά και πολλές διαφορές, με τα κομμάτια, που μόλις πριν από 18 μήνες κυκλοφόρησε η μπάντα. Η ατμόσφαιρα τους παραμένει πιστή στην μουσική, που αυτή υπηρετεί, ενώ το κύριο γνώρισμα των συνθέσεων του νέου της δίσκου, είναι η περιπετειώδης τους μουσικότητα.
Τα νέα κομμάτια των ραγδαίως ανερχόμενων Graveyard, που ξεχωρίζουν για την ομαλή τους ροή και τη σωστή δομή τους, δεν αποτελούν αναμασήματα του πρόσφατου παρελθόντος τους, καθώς παρά το μικρό χρονικό διάστημα, κατά το οποίο ηχογραφήθηκαν, η μπάντα κατάφερε να διευρύνει μέσω αυτών το ηχητικό της πεδίο, πατώντας συγχρόνως, γερά στη βάση της.
Η φουριόζα rock 'n' roll νοοτροπία της, η οποία συνυπάρχει αρμονικά με την μελαγχολική blues αισθητική της, διανθίζεται υπέροχα από τα jazz ψήγματα, που κάνουν την εμφάνιση τους στο Lights Out, ενώ η υφέρπουσα ψυχεδέλεια, που διαπερνά τις συνθέσεις του δίσκου, γοητευτικά πλαισιώνεται, από τα καλυπτόμενα με ένα νοσταλγικό πέπλο, 60's rock ηχοχρώματα του.
Ο νέος δίσκος των Graveyard, μπορεί να μην έχει την ίδια επίδραση στον rock χώρο, που είχε ο περσινός τους δίσκος, αλλά είμαι βέβαιος, πως θα καθιερώσει τούτη την εξαιρετική μπάντα, ως μια από τις κυρίαρχες της vintage σκηνής, καθώς οι πολλές αλλαγές στο tempo του Lights Out, που το καθιστούν συναρπαστικό, καταδεικνύουν την ειλικρινή αγάπη της για το rock 'n' roll.
Graveyard: Official Website / Facebook
Nuclear Blast: Official Website
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου